.jpg "ارسال پیام به zare58")
پاسخ به:مبحث هشتاد و پنجم طرح صالحین: "اعتیاد؛ علل و راهکارها"
یک شنبه 12 بهمن 1393 9:33 AM
*عوارض اجتماعی
هزینه نگهداری مجرمان مواد مخدر و معتادان در زندان ها، هزینه بالایی است و دولت این هزینه ها را باید در قسمت های بهداشت، تغذیه، پوشاک، پرسنل، هزینه ساخت زندان و هزینه انتظامی متحمل شود. هزینه های مربوط به نیروی انتظامی از قبیل: تأسیس یگان های ویژه مبارزه با مواد مخدر، خرید دستگاه ها، ساختمان و تجهیزات، استخدام و آموزش پرسنل و موارد دیگر تخصصی، هزینه های بسیار قابل توجهی است. هزینه دست مزدهای بالای قضات و مخارج دادگاه های انقلاب را نیز نباید از نظر دور نگه داشت(اکبری، 1385 :248). هم چنین از نظر بهداشتی، فرد معتاد با گسترش بیماری هایی هم چون: ایدز، هپاتیت Bو C، سلامت جامعه را به خطر می اندازد(هاشمی، 1383: 101). از طرفی، اعتیاد منشأ بسیاری از نابهنجاری های اجتماعی است و شخص را شدیداً به خود وابسته می کند. بی گمان این نوع اسارت و وابستگی، از محرمات شرعی می باشد و با فلسفه وجودی انسان در تضاد است؛ زیرا در نتیجه این نوع وابستگی، به تدریج هزینه های هنگفتی به معتادان تحمیل می شود و زمینه برای دزدی ها، غارت گری ها، ایجاد باندهای قاچاق و سرقت های عظیم فراهم می شود و حتی گاه به قتل و آدم کشی می انجامد(شریعتی سبزواری، 1385: 68و 69). به این شکل که با فاسد شدن بافت های مغزی در اثر مصرف مواد مخدر، شخص کنترل حرکتی خود را از دست داده و آماده آسیب رسانی به خود و دیگران می شود(ستوده1386: 190). هم چنین اعتیاد موجب افزایش تکدی گری، کودکان خیابانی، جنایت و فحشا می شود( هاشمی، 1383: 101). آمارها نشان می دهند که نزدیک به نیمی از زندانیان موجود در زندان ها به نوعی با مواد مخدر مرتبط هستند. سرقت ناشی از فقر اقتصادی برای تهیه مواد مخدر و فحشا در دختران جوانی که قادر نیستند پول تهیه مواد مخدر را از خانواده هایشان یا با کار سالم تهیه کنند. عواملی برای بازداشت و زندانی شدن آن هاست. البته این گونه دختران در بسیاری از موارد در ابتدای کار، مواد را به صورت رایگان از عاملان مواد مخدر دریافت می کنند و بعد از این که اعتیاد پیدا کردند، آن وقت باید به هر قیمتی مواد تهیه کنند که از همین جا فساد و فحشا، خواسته یا ناخواسته شروع می شود. واضح است که چون این گونه رفتارها به دور از شأن افراد جامعه است، این موضوع می تواند زمینه ساز منزوی شدن و کناره گیری بیشتر معتاد از اجتماع باشد (اکبری، 1385: 247). از طرفی دیگر، روابط اجتماعی معتاد بسیار سطحی، و تصنعی است و به ندرت می تواند پیوندهای مستحکم عاطفی، وفاداری و تعهد داشته باشد. بنابراین جامعه به افراد معتاد اعتماد ندارد و اگر معتادی برای کار مراجعه کند کسی به او شغلی نمی دهد و این افراد از جامعه طرد می شوند. به همین دلیل معتادان برای تأمین زندگی و مواد مخدر خود متوسل به ارتکاب جرائم می شوند و به این ترتیب اعتیاد به مواد مخدر زمینه بسیاری از انحرافات در جامعه می شود که امنیت اجتماعی را به خطر می اندازد(حقیقی، 1386 :13). در مجموع، اعتیاد باعث می شود تا فرد معتاد شرافت، ناموس، ثروت، حیثیت، دین و همه چیز خود را بر باد فنا دهد و برای ارضای یک نیاز کاذب و مصنوعی دست به هر کار خلافی بزند(سهراب پور 1386: 51). بسیاری از پژوهش ها از جمله تحقیقات گلاس (GLASS-1991) سیگل و سنا(SIEGLE&SENNA-1997)، کانتور(CANTOR) به نقل از بری و مارسدن (BERRY&MARSDEN-1999) کسل و برنستین(CASSELE & BERNSTEIN-2001) گل پرور و خلعت بری(1381) و دادستان (1382) شواهدی به دست داده اند که بین مصرف مواد و جرم ارتباط وجود دارد. بِک و مامولا(BECK& MUMOLA) به نقل از کسل و برنستین (2001) در بررسی از زندان های آمریکا در مورد ارتباط جرم و مواد مخدر به این نتیجه رسیدند که افرادی که مواد مصرف می کنند احتمال دارد 6 برابر بیش تر از افرادی که مواد مصرف نمی کنند مرتکب جرم شوند. نتایج یک مطالعه در ایران نیز نشان می دهد که حدود 25 درصد زندانیان قبل از ارتکاب جرم، مواد مصرف کرده اند و تحت تأثیر آن بوده اند. در یک تحقیق دیگر از زندان های ایران، حدود 54 درصد از زندانیان اعلام کردند که قبل از ورود به زندان سابقه مصرف حداقل یک نوع ماده افیونی داشته اند. بنابراین می توان گفت که مواد مخدر نقش مهمی در ارتکاب جرم دارد و تعداد زیادی از مجرمان دارای سابقه طولانی در مصرف مواد هستند (امامی پور و همکاران، 1387: 69). به عبارتی دیگر، موضوع رابطه بین سوء مصرف مواد مخدر و ارتکاب جرایم یک رابطه دائمی، عمومی و غیر قابل اجتناب (اسعدی، 1387: 27) است و پیوند ناگسستنی با مشکلاتی مانند: فرار از منزل، پرخاشگری، خشونت در رفتارهای اجتماعی، دزدی، افت تحصیلی، بی علاقه شدن به تحصیل، فحشا و حتی اقدام به خودکشی دارد(طارمیان، و همکاران، 1386: 335). در خصوص خودکشی، برخی تحقیقات نشان می دهد که مصرف کنندگان مواد 20 برابر بیش تر از مردم عادی اقدام به خودکشی می کنند (مددی و نوغانی، 1384 :49و 48).
بزرگترین عیب برای دنیا همین بس که بی‌وفاست . . .
(حضرت علی علیه‌السلام)
